W minionym tygodniu w klasie 1A rozmawialiśmy o zwiastunach wiosny i przygotowywaliśmy się do jej powitania. Uczniowie zasadzili wiosenne kwiaty, przygotowali zdrowe sałatki, wykonali pracę plastyczną oraz odbyło się spotkanie z Mistrzem Pszczelarstwa.
Dowiedzieli się jaka jest zasada działania robota, a następnie przy pomocy karty kodów tworzyli własne trasy dla Ozobota. Tablica interaktywna bardzo urozmaiciła zajęcia. Dzięki niej dzieci wykonały wiosenne zadania.
21 marca był dniem szczególnym, ponieważ było pysznie, zdrowo i kolorowo. Uczniowie wykazali się zaangażowaniem oraz dużą kreatywnością.
Był to doskonały czas dla integracji i okazją do wspólnej zabawy.
21 marca to Pierwszy Dzień Wiosny Kalendarzowej, Dzień wagarowicza, Światowy Dzień Osób z Zespołem Downa. W naszej szkole to również Dzień Dziwaka.
W miniony czwartek zarówno sale lekcyjne, korytarze, jak i boisko szkolne zostały opanowane przez nietypowo wyglądających uczniów. Nasze codzienne stroje zostały wzbogacone o dziwne nakrycia głowy, malunki na twarzach i ciekawe rekwizyty. Tego dnia buty nie do pary, ubrania założone na lewą stronę czy kostium karnawałowy w samym środku wiosny u nikogo nie wywoływały zdumienia.
„Dzień dziwaka”, który po raz pierwszy obchodziliśmy w naszej szkole, wywołał w nas wiele radości i pobudził do kreatywnego myślenia oraz działania. Na pewno jeszcze nie raz go powtórzymy.
Pierwszy dzień wiosny można obchodzić różnie. Klasa 5c wraz z wychowawcą Elizą Sokoluk znalazła na to swój własny sposób 🙂 dzieci spędziły wieczór kinowy w szkole, oglądając filmy i zajadając się pizzą. Wiosna została dobrze przywitana! 😉
"Nikt nie zostanie pominięty" - to tegoroczne hasło obchodzonego 21 marca Światowego Dnia Zespołu Downa. Organizatorzy zachęcają, by uczcić ten dzień założeniem niepasujących do siebie kolorowych skarpetek.
Światowy Dzień Zespołu Downa jest obchodzony od 14 lat, w tym od 2012 r. pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych. Tegoroczne hasło jest zaś cytatem z rezolucji ONZ z 25 września 2015 na temat konieczności przekształcania świata na rzecz zrównoważonego rozwoju.
“Jesteśmy zdecydowani na podjęcie śmiałych kroków ukierunkowanych na zmiany, które są pilnie potrzebne, aby skierować świat na ścieżkę zrównoważonego i trwałego rozwoju. Wyruszając w tę zbiorową podróż zobowiązujemy się, że nikt nie zostanie w niej pominięty” – podkreślono przy ogłaszaniu 17 celów zrównoważonego rozwoju, które powinny być osiągnięte do 2030 r.
Hasło nawiązuje też do smutnych wniosków dotyczących społecznej sytuacji osób z Zespołem Downa. – Dzisiejsza rzeczywistość wskazuje, że przeważają postawy negatywne, niskie oczekiwania, dyskryminacja i wykluczenie osób z Zespołem Downa, co powoduje właśnie, że są one zostawiane w tyle. To dzieje się w społeczeństwie, ale też w środowisku osób niepełnosprawnych i społeczności osób z ZD. Tymczasem te osoby muszą w trakcie swojego życia mieć dostęp do takich dziedzin jak edukacja, opieka zdrowotna, szansę na budowanie relacji społecznych i praca na równi z pozostałą częścią społeczeństwa – argumentują organizatorzy tegorocznego Dnia Zespołu Downa.
Uczniowie klasy Vb zrealizowali w bieżącym roku szkolnym 2018/2019 wraz z wychowawcą ogólnopolski projekt Deutsch hat Klasse – Niemiecki ma klasę, zorganizowany przez Instytut Goethego w Warszawie.
Istotą projektu było przekształcenie klasy, w której odbywają się lekcje języka niemieckiego, w przyjazną przestrzeń do nauki i pracy.
W projekt zaangażowali się rodzice uczniów, którzy pomogli wykonać tzw. Kącik relaksacyjny w klasie.
Uczniowie mogą sobie odpocząć na przerwach na wielkiej poduszce i przy okazji poćwiczyć słownictwo (podziękowanie mamie Zuzy K.) na magnesowej tablicy, wykonanej przez tatę Krysi Cz. Mama Kuby K. wydrukowała we współpracy z firmą Mondi wielkich rozmiarów ratownika, uczniowie wykonali słownictwo – nazwy części ciała, które mogą sobie przećwiczyć przez kartkówką bądź klasówką odczepiając słówka przymocowane w formie rzepa.
Drzwi nie najnowszej szafy ozdobione zostały motywacyjnym graffiti. Informacje kulturoznawcze dotyczące Niemiec, Austrii i Szwajcarii przygotowała w formie gazetki mama Zosi S.
Instytut Goethego przysłał nam materiały do realizacji projektu.
Uczniowie pracowali nad projektem na lekcjach języka niemieckiego i godzinach wychowawczych. Wykonali plakat, przedstawiający uczniów naszej klasy oraz pięć edukacyjnych plakatów, dotyczących tematów, które przerabialiśmy w bieżącym roku na lekcjach.
Dokumentacja została wysłana na adres Instytutu, czekamy na wyniki, które mają być ogłoszone w czerwcu.
W naszej szkole stają się coraz bardziej popularne i wykorzystywane są na różnych lekcjach.
Dziś dzieci w klasie IIB realizując temat "krajobraz nadmorski" zaczarowały Ozoboty w statki. Wymyślały historie związane z morzem i zaprogramowały trasy Ozobotów.
Dzięki robotowi dzieci w namacalny sposób przekonują się o tym, że programowanie jest niezwykle praktyczną dziedziną, która wykorzystywana jest w każdym obszarze ludzkiego życia. Programując z wykorzystaniem Ozobotów, robotów dla dzieci, są w stanie od razu zaobserwować efekty swojej pracy, co stwarza im przyjaźniejsze warunki do przyswajania wiedzy na zajęciach z nauki programowania dla dzieci.
Co również bardzo istotne, praca z Ozobotami przyzwyczaja dzieci do projektowego podejścia do pracy: otrzymują konkretny problem do rozwiązania za pomocą dostępnych narzędzi, tj. robota i zestawu zaprogramowanych komend.
Ich zadanie polega na merytorycznym przygotowaniu się do rozwiązania problemu, obmyślenie ścieżki postępowania, wdrożenie, a na końcu obserwowanie postępów i wprowadzanie działań naprawczych. Takie podejście leży u podstaw współczesnego biznesu, więc dziecko zostaje w przyjazny sposób oswojone ze stylem pracy, który towarzyszyć mu będzie w przyszłym życiu zawodowym.
Dnia 15 marca odbyła się wycieczka do Stacji Grawitacji. Na wycieczkę pojechaly klasy 5c i 4c wraz z opiekunami Elizą Sokoluk, Krzysztofem Piotrowskim oraz Anną Ludwin-Właszuk.
Nasi uczniowie bawili się doskonale, zabawy i radości nie było końca.
Stacja Grawitacja to świetne miejsca dla aktywnych osób, a zatem nasi uczniowie przeżyli tam bajeczną przygodę.
Wizyta w pruszkowskim muzeum - Kuj żelazo, póki gorące!
Uczniowie klas 1A i 3A odwiedzili Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie. Podczas zajęć prowadzonych przez mistrza kowalskiego dowiedzieli się, co to jest kuźnia, kim był kowal, czym dokładnie się zajmował oraz…czy naprawdę w dawnych czasach był dentystą. Uczniowie poznali fascynujący i tajemniczy świat kuźni, ognia oraz rozpalonego do czerwoności żelaza. Niecodzienne zajęcia były dla dzieci bardzo cennym doświadczeniem oraz okazją do poznania jak żyli i czym zajmowali się zamieszkujący w starożytności nasze tereny ludzie.
14 marca, uczniowie klas IC i IIIb ruszyli na kolejną wyprawę w ramach cyklu „Z wizytą w teatrze”. Uczestnicy wycieczki tym razem wybrali się do Teatru Polskiego na spektakl „Podróże Guliwera".
Jest to powieść Jonathana Swifta napisana w 1726 roku, która prawie od 300 lat zachwyca, niepokoi, przerażą, śmieszy, budzi refleksje kolejnych pokoleń czytelników na całym
świecie.
Książka irlandzkiego pisarza jest satyrą na ludzką naturę, kpiną z zadufania człowieka w stworzoną przez siebie cywilizację i opowieścią o naszym niedopasowaniu do otaczającego świata.
„Podróże Guliwera” są jednak przede wszystkim księgą o niepojętej i zagadkowej potrzebie
podróżowania, która człowieka „pcha wciąż na rozdroża, pociąga niebezpieczeństwom, a za jedyne wynagrodzenie trudów i ofiar, ukazuje jedynie zwodniczą nadzieję ujrzenia cudów nieznanych i zaspokojenie palącej ciekawości”.
Odkrycie nieznanych miejsc, spotkanie nieznanych ludzi, poznanie niezwykłych zwyczajów, konfrontacja z obcymi cywilizacjami staje się spotkaniem
z samym sobą, drogą do samopoznania.
Z podróży zawsze wraca się trochę innym, odmienionym, mądrzejszym. Doświadczenie podróży daje siłę, która może przemieniać świat. Zwłaszcza, gdy jest to wyprawa w świat wyobraźni.
W podróż w fantastyczne i nieznane krainy poniosły widzów pomysły reżysera ,
scenografia, zdjęcia filmowe i animacje, efekty specjalne, układy choreograficzne i muzyka Grzegorza Turnaua.
Po przedstawieniu uczniowie mieli możliwość spotkania się z artystami. Zaproszeni na scenę mogli porozmawiać z aktorami biorącymi udział w spektaklu oraz zrobić pamiątkowe zdjęcia.
Po opuszczeniu gmachu teatru spacerowali i zwiedzali fragment Traktu Królewskiego wiodącego przez Krakowskie przedmieście.
Wszyscy wrócili bardzo zadowoleni i już pytają kiedy pojadą do teatru i na jakie przedstawienie. Rosną mali miłośnicy teatru. Brawo!
12 marca uczniowie klas III gimnazjum uczestniczyli w spotkaniu z Tomaszem Majewskim.Wszyscy wiemy, że to polski lekkoatleta specjalizujący się w pchnięciu kulą. Czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich – w 2004 odpadł w eliminacjach, a w 2008 i 2012 zdobył złoty medal.
Stawał na podium mistrzostw świata, mistrzostw Europy oraz halowych mistrzostw świata i halowych mistrzostw Europy.
W 2005 został mistrzem uniwersjady. Dziewięciokrotny (na stadionie i w hali) rekordzista Polski i wielokrotny medalista mistrzostw Polski seniorów.
Reprezentant kraju w pucharze Europy, halowym pucharze Europy drużynowych mistrzostwach Europy, zimowym pucharze w rzutach lekkoatletycznych oraz meczach międzypaństwowych.
Spotkanie poprowadził dyrektor CK w Błoniu - p. Dariusz Sitarski.
Na początek nasz Gość opowiedział nam o swoich pierwszych krokach w sporcie, przygotowaniach do Igrzysk Olimpijskich oraz dlaczego kula waży akurat 7,26 kg.
Następnie uczniowie mogli zadawać pytania na które odpowiedział nasz Mistrz. Dowiedzieliśmy się między innymi kto był idolem Tomasza Majewskiego w latach młodości, w jakim wieku rozpoczął treningi. Następnie przyszedł czas na autografy oraz wspólne zdjęcia.
W pierwszych dniach marca klasy Ia, II b i III a spotkała niespodzianka w postaci wizyty pani technik weterynarii pani Anety Kosior i jej suczki Lacosty.
Podczas spotkania dzieci dowiedziały się wiele o opiece nad psem, jego prawidłowym żywieniu, wizytach u weterynarza i psich zachowaniach. Najciekawszy i najprzyjemniejszy był kontakt z Lacostą.
Dzieci ją przytulały, głaskały. Suczka była bardzo zadowolona z tego powodu i ku radości dzieci dała popis psich sztuczek. To był wspaniały i niezapomniany szkolny dzień. Mile zapamiętany również przez samą prowadzącą spotkanie panią Anetę Kosior, która tak wspomina naszą szkolną społeczność...
.......... Niedawno w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II, w Bieniewicach miałam przyjemność prowadzić zajęcia z zakresu opieki nad zwierzętami domowymi oraz podstawowych zabiegów weterynaryjnych. Moim niezawodnym asystentem był mój pies o imieniu Lacosta.
Wizytę w szkole z pewnością mogę dodać do jednych z przyjemniejszych przeżyć w moim życiu. Miałam okazję połączyć kilka moich pasji – pedagogikę, weterynarię oraz terapię ze zwierzętami.
Ukończyłam kierunek Technik Weterynarii, a obecnie studiuję Pedagogikę na Uniwersytecie Warszawskim. Przeprowadzone zajęcia stały się inspiracją do mojej pracy licencjackiej oraz magisterskiej.
Chciałabym podziękować nauczycielom oraz dyrekcji za profesjonalne i pełne zaangażowania podejście do swojej pracy, dzieci i powierzonych zadań.
Klasy, z którymi miałam przyjemność spędzić kilka godzin zajęć są doskonałymi kompanami do moich dalszych prezentacji, eksperymentów i odkryć! Z pewnością jeszcze nie raz wrócę do tej szkoły i poznanych tam nauczycieli........
Do zobaczenia!
